18, 19 Augustus 2011 Ferrara, Montagnana
Na de laatste heuvels te hebben gehad van Firenze richting Bologna en Padova komen we op lange en saaie vlakke wegen terecht van de Po-vlakte. Door dit gebied zullen we de komende 2-3 dagen fietsen. Voor ons had het helemaal niet gehoeven. Normaal lenen deze vlakke routes zich makkelijk voor het overbruggen van een dagafstand van 100-120km. Nu is dat gewoonweg niet mogelijk alleen al uit zelfbescherming. Op dit moment is het weer warmer en drukkender als normaal en dat betekend temperaturen hoger als de maximale temperatuur van 35 graden. Wij zijn temperaturen tegengekomen van 40-42 graden. Dus bij enig activiteit al een lijdensweg maar om de hele dag op de fiets te zitten eigenlijk niet te doen. Je zag de lucht voor je gewoonweg trillen van de hitte.
De Italianen die we gesproken hebben onderweg zuchten er ook diep onder. Overigens een wonder dat we af en toe iemand zagen. Op de lange, windstille en schaduwloze wegen hebben wij kilometers en uren achtereen niemand gezien maar dan ook totaal niemand. De aan de weg gelegen huizen hadden alle deuren en luiken dicht. Iedereen zat verschanst in de relatieve koelte van zijn of haar huis. Honden op erven die je normaal op hun terrorium agressief blaffend bejegenen lagen nu op apegapen op het erf. Italianen die we dan wel tegenkwamen in een kruidenierszaakje of bakker wezen zonder grappig te zijn naar hun voorhoofd en eigenlijk hadden ze wel gelijk.
Aan het eind van de eerste dag van de Po-vlakte in Ferrara moest Monique voorzien van een natte handdoek op het voorhoofd eerst een uurtje haar ogen dicht doen om weer mens te worden, zo beroerd was ze. De hitte was moordend en niet meer leuk.
Hoe zijn we met deze hitte om zijn gegaan? Zoals gezegd we hadden we het liever niet gedaan. Het is een grote fietservaring rijker dat wel maar meer ook niet. Echt genoten hebben we niet al was het maar voor de eentonige setting van het land- en akkerbouw landschap. Het was op je tanden bijten en verstand op nul. Zuinig met je krachten omgaan. Vroeg vertrekken en vroeg eindigen (wat eigenlijk nooit lukte door de vele drinkpauzes). Heel veel water of ander vloeistoffen tot je nemen. Van Ferrara naar Montagnana bijvoorbeeld dronken we tijdens de rit met twee man 4 liter cola, 3 liter water, aten we 4 perziken, 4 waterijsjes en een klein stukje pizza. We hebben ieder maar 1 keer hoeven te plassen dat zegt genoeg. Verder sleepten we 1,5 liter water mee die diende als koelwater voor verhitte hoofden. Vaak snakte het oververhitte lichaam naar iets koels en dan gooiden we het warme water over ons hoofd ter verkoeling. Voor een paar seconden was dat heerlijk.
We zijn blij dat we de tent niet hebben meegenomen. Wat heel belangrijk voor ons was op het einde van de dag was een kamer met douche en airco. Het kost wel heel wat meer dan een campingplaats maar dat hadden we wel ervoor over. In een tent liggen in deze omstandigheden is je voelen “als een kip in een braadzak” volgens een andere fietser. De koelte van de airco was een genot. Doordat de hitte tot diep in de avond aanhield waren wij dan ook niet meer van de kamer weg te slaan. Slechts even voor noodzakelijke inkopen, een ijsje en wat foto’s en dan weer terug naar de kamer. Weer douchen en lekker op bed liggen voor de dag van morgen.
Hadden we dit niet gedaan, slaapplaatsen met airco, dan hadden we misschien wel de allang de brui eraan gegeven of de trein gepakt om dit deel van de route over te slaan. Ik denk ook dat wij van oorsprong gewoon slechte heet-weer-fietsers zijn. Eerlijk is eerlijk thuis zoek ik ook altijd de schaduw op bij zonnig weer.
We zijn maar doorgedaan omdat we niet naderhand spijt willen hebben dat we niet hebben doorgezet, een levenservaring rijker zijn. Daar komt nog bij dat de omstandigheden natuurlijk altijd veel erger kunnen dan wij nu in onze belevingswereld meemaken. Dat er altijd fietsers zijn die door veel hardere omstandigheden en omgevingen zijn gefietst.
Maar voor ons moet het niet gekker worden……………het is tenslotte toch gewoon een vakantie of niet?
De foto's!
maandag 22 augustus 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten