Minigolf

21 Augustus 2011 Verona-Belluno Veronese

Nog even dit. Monique wilde ook nog haar mening zeggen over de opera die we gisteren in Verona bezocht hebben. Ze vond het prachtig die hele entourage. Voor wat betreft het zanggedeelte vond ze vooral het zingen in koor het mooiste. Het was voor het ongeoefend oor makkelijker als lied te herkennen door het couplet-refrein-couplet-refrein ritme dat erin zat. De interacties tussen Romeo en Julia bijvoorbeeld hadden meer weg van een conversatie tussen twee stotteraars die middels zangtherapie hun handicap trachten te maskeren. Dus een normaal gesprek op een zingende manier brengen. Aldus operakenner Monique!

De ochtend is niet anders als normaal, de zon schijnt enorm en we fietsen weer berg op en af. Mooi blijft de omgeving wel. Vandaag wordt het een korte rit. Als een alternatief op de fietsroute willen we in het plaatsje Bardolino dat gelegen is aan het Gardameer een hotel of B&B zoeken en de rest van de dag genieten aan het strand. De dag erna nemen we dan de boot naar Torbole en fietsen dan verder naar Trento waar we de route weer oppikken. Een leuk vooruitzicht dus!

Rond een uur of elf komen we in Bardolino aan en krijgen we de schrik van onze leven. Vergeleken bij dit stadje is Valkenburg een saai rust- en kuuroord voor bejaarden. Wat een drukte hier! Wat een mensen! Wat een auto’s! Allemaal op weg naar dezelfde bestemming! Langs de hele kust staan files waarlangs wij met onze fietsen langs moeten zien te wurmen. We hebben een fles cola gekocht in een Lidle waar volgens ons iets gratis te krijgen moet zijn. Overdruk! De winkelgangen zijn op breedte van een winkelwagen waardoor ook hier weer lange files ontstaan. Als toppunt zien we – met alle respect - mensen in de hitte in de rij staan om voor hun plezier een potje…..…..minigolf te spelen! Ik zweer het je! Onze goeie zin zakt met de minuut verder en verder. Het heerlijke strand en de mooie boottocht vervagen meer en meer aan de horizon. We denken maar een ding: wegwezen hier! Dag strand, dag boottocht! Dan maar op koers blijven en richting Trento fietsen.

En zo fietsen we verder. In de late middag zien we de Italiaanse dolomieten aan de horizon verschijnen en het is weer machtig om te zien. De omgeving krijgt meteen een ander panorama en uitstraling. We pauzeren en eten wat op heerlijk schaduwrijk plekje waar ijskoud bergwater vanuit een watervalletje gedronken en ter afkoeling gebruikt kan worden. We maken er gretig gebruik van.

S’avonds slapen we bij een Agriturismo in Belluno Veronese. Agriturismo is zoiets als “Slapen bij de boer” in Nederland maar dan echter veel chiquer. De boer is in deze streek altijd een wijnboer die zijn eigen wijn bottelt en verkoopt. Waar wij slapen bedrijven ze ook nog een drukbezocht restaurant waar tot laat in de avond mensen aanschuiven om een hapje te eten en een wijntje te drinken.

Vanuit ons eigen balkonnetje kunnen we op het hele gebeuren onder ons neerkijken. Monique drinkt haar wijntje en ik mijn colaatje, genietend van de rust en de late avondwarmte.

Bardolino zijn we allang weer vergeten. Nu ik eraan denk………ik ben sowieso slecht in minigolf!

De foto's!