Woensdag 18 mei 2011
Het dorp Krimml is te vinden tussen Zell am Ziller en Mittersill. De weg ernaar toe gaat door veel dorpjes, bergpassen en haarspeldbochten. De rit vanuit Kirchberg die wij moesten rijden neemt heen en terug 3 uur (via Kitzbühel) in beslag!
Maar wat is dan te doen daar in Krimml? Wel we gaan een kijkje nemen bij de grootste waterval van Europa "de Krimmler watervallen". Meervoud is hier van toepassing want eigenlijk zijn het 3 watervallen met respectievelijk 140 meter verval, 100 meter verval en de laatste met 140 meter verval.
 |
| Monique wordt nat bij de eerste waterval |
De meeste bezoekers zien echter alleen de eerste waterval met 140 meter verval. Waarom? Omdat de asfaltweg die je langs de drie watervallen leidt in een constante hoek stijgt naar 1470 meter hoogte op een afstand van 4 kilometer. Een zware beklimming dus. Ervaren wandelaars weten dat dit zwaarder is om te lopen dan een bergpad met veel stenen en rotsen. Velen haken dan ook na de eerste waterval af.
 |
| Langs het steile pad omhoog |
En zwaar was het inderdaad. Je voelt echt aan je benen dat het steil omhoog. Voor de volhouders: bij de laatste en hoogste waterval op 1470 meter hoogte zie je in het verlengde alle drie de watervallen achter elkaar waardoor je een waterverval ziet van 380 meter . Machtig om te zien en te horen!
 |
| Een waterverval van 380 meter |
We besluiten nog niet te beginnen aan de afdaling terug maar lopen verder het dal in en voor ons opent zich een schitterend en woest natuurgebied de "Hohe Tauern". Van rotsblokken die als dominostenen op elkaar liggen tot groene weides met op de achtergrond de besneeuwde bergen van de Venediger Gruppe".
 |
| Een rivier van rotsblokken |
 |
| Krachtpatserij van Monique |
Hier liggen ook de gletsjers waar het water van Krimmler Ache zijn oorsprong heeft voordat het zich via de watervallen over de rand stort.
 |
| Te midden van een mooie omgeving |
 |
| Schitterende panorama |
Op 1583 meter hoogte drinken we een kopje koffie bij het Jausenstation Hölzlahneralm. Normaal moet het hier superdruk zijn nu zitten we er alleen met ons tweetjes te genieten.
We hadden nog graag door willen lopen in dit mooie dal maar we moeten wegens tijdgebrek de weg terug nemen en afdalen. Maar we komen er zo snel mogelijk weer terug.
John en Monique
Geen opmerkingen:
Een reactie posten