Na het ontbijt zijn we weer de stad gaan verkennen. We willen het klooster “die Wallfahrtskirche Maria Hilfe” bezichtigen welke gelegen is aan de overkant van de stad dus een eindje lopen. Voor de veiligheid gaan we eerst naar het Tourismus Bureau om te vragen of het bezichtigen wel mogelijk is. Het antwoord is positief echter het gedeelte waar de kloosterlingen leven en wonen is niet voor bezichtiging toegankelijk, wel de kerk en de “Wallfahrtstieg”.
Het weer is erg wisselvallig dan schijnt de zon en dan regent het van het een op het andere moment. We lopen over de brug naar de andere kant van de stad. Daar aangekomen staan we voor de ingang van het klooster . Het klooster zelf ligt echter veel hoger bergopwaarts. Via een grote houten deur verschaffen wij ons toegang tot het gebouw en komen in een grote gang terecht. De gang leidt naar een rechte trap die 321 treden telt met tussenportalen. Hoog bovenin zien we de laatste trede liggen.
Het blijkt dat deze trap veel bezocht wordt door pelgrims van Midden- en Zuid-Europa. Het is de bedevaartsgang om hulp te vragen aan de Heilige Maria. Terwijl wij er zijn besteigen pelgrims al biddend de trap. Op iedere trede van de 321 stuks wordt een gebed gepreveld en op iedere tussenportaal wordt al knielend een gebed opgezegd voor een Christus beeld. Het is vreemd maar indrukwekkend om te zien. Aan de wanden hangen creaties van pelgrims zoals foto’s, schilderijen, tekeningen, beeldjes en zomeer van diegenen die Maria bedanken voor haar hulp of hun angst en verdriet leggen in hetgeen hier aan de wand hangt. Intrigerend zijn de echte foto’s van mensen, naamloos voor ons, die hier aan de wanden hangen omdat ze om de een of andere manier in de problemen zitten, ziek zijn of familieleden hebben die ziek zijn. We zien smeekbedes aan de muur hangen van grootouders voor kleinkinderen, van echtgenoten voor partners, van iedereen die iemand of anderen liefhebben waar het niet goed mee gaat.
Bovengekomen lopen we via een wandelpad naar de voorkant van het klooster waar men een mooi panorama heeft over de stad Passau. We maken enkele foto’s en keren terug om de trap af te dalen naar het stadscentrum.
‘s Avonds eten we lekker bij het trendy wokrestaurantje. We krijgen het hoofdgerecht geserveerd terwijl het we het voorgerecht nog niet ontvangen hebben namelijk 10 miniloempiaatjes. De chef-kok excuseert zich voor de vergissing en zet zijn excuses om in daadwerkelijk een echt chinees goedmakertje want we krijgen op een grote schaal 25 miniloempiaatjes geserveerd. We laten het ons goed smaken en letterlijk hebben we daarna onze buik vol van excuses. Na het eten lopen we nog even het loungecafé binnen voor een drankje en de gratis internet. Daarna wandelen we rustig naar het pension.
De tassen moeten weer worden ingepakt want morgen gaat het richting Wenen.
Servus!
John & Monique
Lijkt mij een hele uitdaging om die trap op te gaan.
BeantwoordenVerwijderenHebben jullie ook een gebed je gedaan.Gelukkig dat die chinees jullie vergeten was nu hebben jullie lekker kunnen smullen van de loempia,s.
Geniet ervan.
xxx