Tien minuten eerder dan gepland stopt de trein op onze halte. Het is de mannen van de CNL toch gelukt om de tijdsachterstand gisteren in Amsterdam om te buigen naar “voorlopen op het schema” waardoor er bij het in- en uitladen van bagages en fietsen een gemoedelijke rust heerst. Rustig hangen we de tassen op de fietsen en gaan richting uitgang van het station. Kijken nog vlug op de kaart voor de juiste richting naar het oude centrum en daar rollen onze wielen de eerste meters op Praagse bodem.
Op de Karelsbrug is het een drukte van belang en is het moeilijk doorkomen met onze fietsen. Ook vinden er werkzaamheden plaats waardoor er halverwege de brug een versmalling komt waardoor iedereen in een fuik loopt. Voetje-na-voetje vervolgen wij onze weg.
Even buiten het centrum wat gegeten (Tsjechische goulash, heerlijk!) en dan fietsen we richting appartement. Hier is niemand te zien waar wij ons kunnen melden. Dus bellen naar het reserveringsbureau en een mannenstem informeert ons er over een 20 minuten te zijn. Na deze wachtminuten komt een jonge man Vladimir ons de hand schudden en verontschuldigd zich voor het wachten. Het reserveringsbureau had hem niet op de hoogte gesteld van onze telefoonnummers waardoor hij geen contact met ons kon opnemen over hoelaat wij er zouden zijn.
De lift naar de 1st etage waar ons appartement ligt is veels te klein om fietsen te vervoeren. Dus gezamenlijk tillen we de fietsen via de trap naar boven. Bij het aanschouwen van onze fietsen en materiaal zegt Vladimir “ …..I see you are proffesionals….” en wij beamen zijn statement braaf, geen tijd voor lange verhalen. Het mooie appartement is wonderlijk groot, 2 slaapkamers, woonkamer, badkamer, keuken, grote hal waar we onze fietsen parkeren. De hoge plafonds geven het geheel een nog meer ruimtelijke effect. Vladimir geeft ons nog de nodige informatie m.b.t. Praag. Hijzelf komt eigenlijk uit Slowakije maar is na zijn studie in Tsjechië blijven hangen waar hij via zijn bedrijfje mooie gebouwen huurt en verder verhuurt aan toeristen voor schappelijke prijzen.
s’Avonds lopen we richting “de Burcht” heuvelopwaarts. Onderweg beleven we de stad zoals we er nog geen gezien hebben. De prachtige gebouwen, de gezellige parkachtige zitplaatsen. Waar je ook kijk alles is een foto waardig. Voor goedkoop amusement is geen plaats in Praag alles ruikt naar cultuur. De aankondigingen op posters van opera’s, concerten, jazzmuziek geven het niveau weer waarop deze smetteloze stad wordt beleefd.
De St. Vituskathedraal is het klapstuk van de Burcht. De kathedraal heeft drie torens: twee van 88 meter en één van 99 meter. Vroeger werden de Boheemse koningen hier gekroond. Je vindt er ook de koningsgraven. Vol ontzag staan we een halfuur naar het gebouw te staren. Te immens om het geheel digitaal vast te leggen.
Ter afsluiting kijken we vanaf “de Burcht” uit over de stad Praag. De stad heeft een warme diepe indruk op ons gemaakt en wij zullen er vast nog eens terugkeren maar dan voor meerdere dagen.
De avond is nog heerlijk koel en langzaam lopen we terug naar ons appartement. Lekker slapen en morgen zal onze terugtocht beginnen. We hebben er zin in.
Gelukkig hebben we de foto's nog!
John
Geen opmerkingen:
Een reactie posten