Luidruchtige Linedancers!

Benninghausen Zaterdag 22 augustus 2009

Alle twee als een roos geslapen. Heerlijk is dat deze halve dag rust in dit best wel luxe pension. Fysiek voelen we ons weer een stuk beter, super zelfs, de honger naar de fiets is weer groot. Maar eigenlijk heeft het daar de hele reis nooit aan gelegen. Hoe de dagroute ook is, leuk en mooi of minder leuk maar wel even mooi, de dag erna zijn we blij als we weer op het zadel zitten.

Lekker ontbijtje, fietsen opladen, afscheid van de hond van het pension en daar draaien de wielen weer. De eerste 5 kilometers gaan heerlijk bergaf. Wel is het in deze vroege morgen zeer fris met onze korte mouwtjes. We twijfelen om te stoppen om onze jasjes aan te trekken maar aan de andere kant willen we deze heerlijke flow bergafwaarts niet afremmen en dus rollen we door en genieten klappertandend van deze energievrije kilometers. Komt goed uit aangezien we de niet afgelegde kilometers (circa 40km) vandaag extra moeten afleggen richting Benninghausen. Maar omdat we ons vandaag als ijzervreters voelen kan dat geen probleem zijn.

Voor Paderborn stoppen we even voor het aanschouwen van Schloss Neuhaus. In het routeboekje staat een mooie foto van het gebouw echter geen tekstuele informatie. Dus staren we naar een supermooi gebouw maar weten we bij god niet wat de geschiedenis is van het bouwsel. De omliggende tuinen zijn prachtig en maken van het geheel een soort wandelpark. Veel mensen doen dat dan ook en wandelen langs de mooie aangelegde paden lekker in het zonnetje. Langs de fonteinen is men bezig met een bruidsreportage met het kasteel als monumentale achtergrond. Worden mooie plaatjes denk ik en aangezien wij in de buurt van de hoofdpoort van het kasteel onze bammetjes opeten, zou het wel eens zo kunnen zijn dat wij heel klein en vaag op de achtergrond, samengesmolten met de voorzijde van “das Schloss”, op de huwelijksreportage van het pasgetrouwd stel terecht zijn gekomen. De fotograaf heeft ze nog heel wat uit te leggen.

Rond 17H30 komen wij na een heerlijke fietsdag aan op de camping in Benninghausen. Eerst moeten we zoeken waar we ons kunnen aanmelden. Een lid van een vriendengroep naar wij vermoeden wijst ons naar het naastliggende café annex eethuisje. Wij melden ons daar aan en fietsen terug naar het grasveld van de camping.

Eens hebben wij een advies gelezen van een vakantiefietser omtrent campings. Hij ging voor het aanmelden eerst lekker ergens zitten en bekeek zich het campingleven van een afstand. Als bleek dat kampeerders van meerdere tentjes elkaar goed kenden of vrienden van elkaar waren dat pakte hij zijn fiets en reed verder naar de volgende camping. Volgens hem betekende dit luidruchtige overlast tot in de late uurtjes. Hadden we maar naar hem geluisterd!

Terwijl wij onze tent opzetten zien wij dat 2-3 meter naast ons 9 tenten in een cirkel zijn opgesteld met in het midden een soort BBQ annex haardvuur. Dit moeten wel vrienden van elkaar zijn of de toeval is wel erg groot. Misschien moeten we ook wel in het kringetje onze tent opzetten stel ik voor, maar Monique bedankt beleefd ervoor. Als ik zie dat menige van “deze vrienden” cowboyhoeden dragen schaar ik ze onder de noemer “linedancers” dus burgertrutten en zeg Monique dat het wel zal meevallen met de overlast.

Rond 23H00 als het geschreeuw en geroep alleen maar toeneemt heb ik de hoop al laten varen dat deze “linedancers” rekening met onze slaapuren zullen houden. Wij hebben echter ons geheim wapen bij ons : Oordoppen! Als we “de beste uitvinding in jaren” in onze oren proppen lijkt het alsof we een dikke geluidsisolerende deur achter ons dicht slaan. Jammergenoeg kunnen we ons naar elkaar toe ook nog maar met handgebaren verstaanbaar maken maar aangezien we toch gaan slapen is dat geen bezwaar.

Om 03H00 is een oordopje uit mijn oor gevallen en wordt ik wakker van “die Deutsche Welle” dat op zijn feestelijk hoogtepunt is aangekomen. Onduidelijk Duits gebral en gezang met dikke tong bereikt op volle sterkte mijn gehoor. Gauw mijn dopje in het donker gevonden en weer in mijn oor geprutst. Even kan ik niet in slaap komen en broedt ik op wilde plannen om deze (met alle respect) “Scheiss Deutschers” betaald te zetten. Excuses aan mijn normale duitse EU-genoten voor mijn generaliseren.

Maar dat wij vroeger op zullen zijn dan “onze vrienden” is een feit. Kunnen we dan eens over “Linedancen” praten. Yihaaaaaaa!!!

Dansfoto's op bonkende saaie cowboyliedjes!

John