maandag 15 februari 2010

Het Fichtelgebirge

Fichtelberg Vrijdag 14 augustus 2009

Om 8.30 staan we klaar voor de beproeving van vandaag, op naar de bergen! Het weer is ons wederom gunstig gezind zo'n 25 graden dus heerlijk!

Om vanuit het hotel weer op de route te komen hebben we aan verschillende mensen de weg moeten vragen. De voormalige Oost-Duitse bevolking is zeer vriendelijk en we worden dan ook goed op weg geholpen. De eerste 20 kilometers gaan nog vrij vlak en we genieten volop. In Marktredwitz bij de locale bakker lekker zoetigheid ingeslagen en rustpauze gehouden. Dit dorp is nog echt authentiek en gezellig. Nog even gekletst met andere fietsers die op weg naar Praag waren, tips over de route uitgewisseld en toen op weg naar Rodenzenreuth want hier moet volgens de kaart de bergen beginnen.

In Rodenzenreuth aangekomen nog even gerust en toen begonnen aan onze eerste 3 km lange klim naar boven over een mooie slingerende bosweg. Boven aangekomen nog even iets gedronken en toen weer verder. Eerste stukje was vrij vlak (lees: heuvelachtig!) en toen diende berg nummer 2 zich aan. Wederom was deze ook goed te fietsen. We hadden het reuze naar ons zin en als je van tevoren weet dat je bergen krijgt is het ook niet erg om ze te fietsen. Om 12.30 in een veld onze stoeltjes uitgeklapt en lekker geluncht en genoten van ons uitzicht.

Na Ebnath moeten we de Fichtelnaabroute oppakken en deze is door ons ook vlug gevonden. Tot onze grote verbazing is deze vrijwel vlak tot aan Fichtelsee waar onze volgende camping zich bevindt. Deze kilometers fietsen we ook in een laag tempo anders zijn we veel te vroeg op de camping. De natuur hier is werkelijk schitterend en we fietsen hier overwegend alleen, geen anderen te bekennen. 

In Fichtelsee aangekomen twijfelen we over de juiste richting naar de camping en vragen daarom maar voor de zekerheid even aan een koppel dat aan het wandelen is. Ze vertellen ons dat het eigenlijk alleen maar rechtdoor is en dat we dan na zo'n kleine 4 km de camping aan de rechterkant vinden. De vrouw verteld er wel bij dat het eigenlijk wel alleen maar bergop gaat.

Ach ja, we hadden tot nu toe de bergen veel erger en meer verwacht dus dan fietsen we deze berg ook nog gewoon even op. Vol goede moed beginnen we hier ook aan, maar na 500 meter begon het toch wel al heel zwaar te worden. Het rondtrappen van de pedalen werd trager en trager en de km teller gaf nog maar 4 km aan, dat is een snelheid waar je net niet mee omvalt. Ik vond het genoeg geweest en ben afgestapt en begonnen met de fiets de berg op te duwen. John verdween langzaam uit mijn zicht. Ik zou hem boven aan de berg wel weer treffen.

Nadat ik de eerste bocht omging zag ik echter manlief ook naast zijn fiets lopen en hoorde hem flink foeteren. Dit stuk van de berg was niet normaal, volgens mij rond de 20% stijgingspercentage. Wat een inspanning hebben we moeten leveren om deze 4 km door te komen. We hebben er uiteindelijk bijna een uur over gedaan en kwamen volledig uitgeteld op de camping aan. Waren we 4 km terug nog in topvorm, nu waren we alle twee rijp voor de sloop!

De camping was mooi en we hadden een leuk plaatsje uitgezocht. Hier konden we lekker rustig bijkomen. Nadat we onze tent en slaapmatjes hadden geprepareerd en het tijd werd om aan het eten maken te beginnen strijken er 7 jongeren neer precies tegenover ons die luidkeels beginnen uit te laden onder het genot van harde trancemuziek. Het gezicht van mij werd steeds langer en ons humeur werd er niet beter op.
Daar gaat onze rustige avond. Na wat geknotter en gemopper over en weer hebben we onze spullen opgepakt en hebben verderop onze tent neergezet. Nu konden we eindelijk beginnen met koken en relaxen.

Later op de avond heeft er nog een man bij ons gezeten die daar met zijn hele gezin op vakantie was en ook heel erg van fietsen hield. Hij was jammergenoeg de enige met die fietshobby binnen zijn gezin en fietste daarom ook routes helemaal alleen in het gebied. Ik had deze man in toiletgebouw aangesproken, het was achteraf de verkeerde die ik had aangesproken maar ja we zullen maar zeggen dat na een inspannende dag iedereen in een fietsbroek op elkaar lijkt. Later hebben we nog wat gewandeld in het bos bij onze camping.

Morgen verder het Fichtelgebergte in. We hebben er zin in!

Foto's vanaf een bergtop!


Monique

Geen opmerkingen:

Een reactie posten