“Een paar jaar geleden kwam ik een reiziger tegen die enkele dagen na zijn vertrek tot zijn schrik bemerkte dat hij zijn fiets thuis had laten staan. Uit armoede moest hij per trein en bus de wereld rond. Dat was natuurlijk heel triest, te meer daar hij een enthousiaste fietser was, maar het was zijn eigen schuld. Met een paklijst kun je dergelijke vergissingen eenvoudig voorkomen”. (Frank van Rijn –Wereldfietser)
We zijn druk en driftig bezig om alle spullen die we mee willen nemen een plaatsje toe te wijzen in de beperkte inhoud van onze fietstassen. Via internet hebben we her en der meerdere paklijsten bekeken van andere vakantiefietsers om zo enig inzicht te krijgen in welke spullen nu wel nodig zijn tijdens de tocht en welk gewicht van de bagage nog acceptabel is om aan je fiets te hangen.
Als we zo vluchtig over onze onverpakte spullen die we in de woonkamer hebben uitgestald heenkijken waarvan wij vinden dat ze voor ons hoognodig zijn overvalt ons toch een bang vermoeden.
“Moet dat allemaal mee” uit ik mijn verbazing.
“Ja en er is niks overbodigs bij” zegt Monique onverstoord.
Kookspullen, tent, slaapzakken, fietskleding, fietsgereedschap, eten, inderdaad als ik het zo snel bekijk heeft ze inderdaad gelijk maar of deze grote hoop in onze fietstassen zal passen moet nog blijken.
“Laten we de tassen inpakken per categorie” stelt Monique voor.
“Hoe bedoel je” vraag ik nog steeds geïmponeerd door de berg spullen voor me.
“Nou, bijvoorbeeld alle keuken- en kookspullen bijelkaar, tent en bijbehorende accessoires bijelkaar, fietsgereedschap bij elkaar en ook zo met de overige spullen”.
“Dan kunnen we meteen alles op papier zetten wat in welke tas zit, dan nemen we een printje mee in de tas, hoeven we niet zo te zoeken” draag ik mijn deel bij in het door Monique geopperd inpakplan.
Aangezien we 8 fietstassen hebben die exact hetzelfde uitzien weten wij uit ervaring dat indien je hierin iets zoekt onmiddellijk de Wet van Murphy in werking treed. Dat wilt zeggen het gezochte item is meestal te vinden in de laatste tas na eerst 7 tassen geërgerd overhoop te hebben gehaald onder het slaken van jammerende kreten als “….ik kan dat rotding niet vinden….!
“….en met per tas het gewicht erbij vermeld” bevestig ik ferm “ik wil toch weten wat ik zo aan mijn fiets heb hangen”.
Dus zo zijn we aan de slag gegaan en inderdaad past het wonderwel allemaal in de tassen. Tevens hebben we de weegschaal van de badkamer ter plekke om het een en ander te wegen.
In de fietswereld zegt men met betrekking tot fietsbagage : “Alles wat je thuis laat is meegenomen” wij houden gedeeltelijk vast aan de slogan “liever verlegen met dan verlegen om”.
“Heb je de campingstoeltjes al erbij gezet” vraagt Monique. Campingstoeltjes op een fietstocht blijven toch eigenlijk, ook naar ons gevoel een overbodige luxe. Maar wij verloochenen dan ook niet dat wij producten zijn van deze luxe consumptiewereld waarin we leven. De stoeltjes zijn wel zodanig inklapbaar dat zij aanvaardbaar mee te nemen zijn op een fiets om s’avonds lekker relax in je stoeltje je dingetjes te doen en koffie te lurken. Wij zijn graag bereid hiervoor een extra trapje te doen om deze bagage mee te nemen.
“Lieve hemel” roepen we beiden als we de totaal som zien van het bagagegewicht per fiets. John 31,3 kg, Monique 29,1 kg. Ach, beter dit gewicht op de fiets dan op je rug denken wij maar. En laten we eerlijk zijn, een verre fietstocht moet ook voor een gedeelte een fysieke lijdensweg zijn. Zoals iedereen weet worden geleden ontberingen op den duur “sterke verhalen” als we over deze tocht later ons verhaal doen. Hoe strenger de ontbering, des te sterker het verhaal.
“We moeten wel nog de fietskettingen schoonmaken en van nieuwe olie voorzien” zeg ik “plus de bandjes oppompen”.
“Olie en pomp zijn reeds ingepakt” meldt Monique droog
Niet geïntimideerd door de info van Monique pak ik demonstratief de inpaklijst uit mijn stuurtas.
“Olie en pomp: John Tas voor links”.
I love it when a plan comes to work!!!
John
Geen opmerkingen:
Een reactie posten