Kloosterniveau

29 Augustus 2011 Pfullendorf-Stetten

De hotelovernachting in hotel "zum Adler" in Pfullendorf was echt van luxe kwaliteit en het onbijt was groots. Toch was het niet veel duurder als andere slaapgelegenheden waar we overnacht hebben. "zum Adler" heeft echt de allure van een sjiek hotel.

Daar waar we gisteren via een lange afdaling  langs het centrum van het dorp (de hotelroute) bij ons hotel zijn gekomen moeten we nu weer naar boven om de aansluiting van de route weer op te pakken. Veel zin hebben we er niet in om met nog stijve spieren meteen een muur op te fietsen. Bij de receptie vragen we hoe we het snelste boven komen. De receptioniste wijst ons een pad omhoog meteen tegenover het hotel. "Misschien moeten jullie nog een stukje lopen" zegt ze "in verband met het smalle steile pad omhoog en het tegenmoet komend verkeer". We bedanken haar en volgen de weg die ze heeft aangewezen. Inderdaad moet er worden gelopen maar tot onze verbazing zijn we in 10 minuten boven waar we moeten zijn. Hadden we dezelfde weg bergop genomen als we gekomen zijn dan hadden we zeker een half uur daarvoor nodig gehad. Een goede start om de dag te beginnen.

Boven nog even foto's gemaakt bij een mooi kerkje en krijgen we nog even de komende weersverwachtingen medegedeeld door een vriendelijke voorbijganger. Het weer blijft perfect om te fietsen. Zo fietsen we bergop en -af langs akkers, bossen en dorpjes als Sigmaringen, Gammerlingen, Erfingen, Hettingen  die nog een landelijke rust uitstralen. Een gedeelte van deze etappe volgen we een stukje de rivier de Donau en daarna de Lauchert. Af en toe zitten er nog een paar gemene klimmetje tussen.

Bij het plaatsje Melchingen beginnen we aan de afdaling van de Schwaebische Alp. Voor wie van de andere kant komt richting Italie is dit de eerste berg die overwonnen moet worden in 430 hoogtemeters met eerst kilometers vals plat en daarna een stijgingspercentage tussen de 4-7%. Wij hebben daar geen last van en we suizen lekker naar onderen richting Tubbingen.

Tegen de middag kijken we uit naar een slaapgelegenheid. In het routeboekje staat dat er in het plaatsje Stetten maar 1 hotel of zoiets dergelijks is. Willen we meer keuze dan moeten we nog een stuk verder fietsen en daar hebben we eigenlijk geen zin in. Tevens staat er in het routeboekje wel algemene info over andere dorpjes maar niks over Stetten. We gaan ervan uit dat in dit dorpje niks maar dan ook niks te doen is en dat betekend dat er wel plaats zal zijn bij Hotel Hirsch.

Als we het dorpje Stetten binnenrijden is het inderdaad rustig en stil. Even weten we niet waar we heen moeten aangezien we wel de naam van het hotel hebben maar niet het adres. Als we een voorbijgangster naar het hotel vragen weet zij meteen waar we moeten zijn en zij dirigeert ons in de goede richting.

Daar aangekomen maakt het hotel van buiten een goede indruk. Het blijkt een restauran/cafet te zijn met hierboven de te verhuren kamers. Monique loopt naar binnnen maar kan niemand vinden. Om het gebouw lopen levert ook niks op. Dan maar weer naar binnen en inderdaad nu is er bij toeval wel iemand en die iemand is zelfs de eigenaresse. Inderdaad is er nog plaats en dat voor 45 euro inclusief onbijt! Super! Niet super is het feit dat de badkamer en WC voor gezamenlijk gebruik op de gang te vinden is en "we zijn niet alleen" informeert ze ons. Echt ongegeneerd  je eigen gang gaan is dan uitgesloten. Moet je s'nachts naar de wc dan moet je je eerst aankleden want je weet nooit wie je aantreft op de gang.

Bij het binnengaan komt ons een ranzige kooklucht van frituurvet tegemoet. Het hele huis ruikt ernaar. De kamer is voorzien van het hoognodige wat slapen betreft. Een bed, een tafeltje en twee stoelen, verder niks. Kloosterniveau! Ik mis vooral een TV. Even aan het eind van de dag weten wat er nog meer op de wereld is gebeurt. Maar goed, verder is het netjes dus dat scheelt weer. We eten met onze plastic bordjes en bekertjes aan het tafeltje. Met de sobere uitstraling van de kamer lijkt het precies een plaatje uit een documentaire over een russische plattelands familie.

We brengen de avond door met lezen en thee drinken. Tevens speelt op mijn laptop het concert van "Sting, Live in Berlin" die voor een mooi muzikaal achtergrond zorgt. Zo wordt het toch nog gezellig en vliegt de avond om.

We gaan slapen maar we moeten niet vergeten vannacht...................plassen op de gang!